Tweedaagse Ieper
Zaterdagmorgen iets voor negenen: alle deelnemers van onze tweedaagse naar Ieper verzamelden allemaal op tijd aan het Torenhof.
Er werd afscheid genomen van de partners en om 9:06 zijn we vertrokken.
Het weer was niet top: mistig, lichte motregen maar dan kon ons niet deren want iedereen had zijn beste humeur meegebracht en de sfeer zat al goed vanaf de eerste km.
Wegkapiteins Jan en Dirk trokken het peloton in gang voor onze langste tocht van dit seizoen: 160 km.
Om 13:10 zijn we gearriveerd aan café Ter Leie in Sint-Eloois-Vijve (Waregem) om ons lunchpakket te verorberen
met een frisdrank of een frisse pint.
Alleen, het café ging pas open om 15:00 dus moesten we een alternatieve locatie zoeken.
In café ’t Kroontje even verderop was er meer dan voldoende plaats voor ons allemaal.
Tijdens de lunch heeft Karel Verheyden zijn defecte schoenplaatjes laten herstellen.
Na de pauze zetten we koers richting de heuvelzone in het Heuvelland. De eerste helling was de Kemmelberg (langs de oostelijke kant).
De kasseien lagen er nat en vettig bij dus het was belangrijk om op het zadel te blijven zitten voor de grip en het evenwicht goed te bewaren.
Tijdens de beklimming geraakte de ketting van Marc Aelbrecht gekneld tussen het kettingblad en het bottombracket.
Het afgesproken verzamelpunt voor de klimmers en de niet-klimmers was de kerk van Loker in de Dikkebusstraat.
De klimmers vertrokken direct richting Rodeberg terwijl de anderen konden genieten van een pauze.
Om te klimmen moet je natuurlijk wel eerst de voet van de helling vinden en dat heeft enige moeite gekost. Op de top van de Rodeberg heerste een gezellige drukt want hier ligt namelijk de Belgisch-Franse grens en de Bellestraat is blijkbaar een trekpleister voor vele Fransen.
Hier werd er rechtsomkeer gemaakt en zijn we terug naar beneden gevlogen naar het verzamelpunt.
Daarna ging de rit verder tot aan de Grote Markt in Ieper. Gasthof ’t Zweerd was ons restaurant en hotel.
Onze volgwagen werd aan het hotel geparkeerd en onze bagage werd uitgeladen.
De fietsen werden gestald in de feestzaal van het restaurant.
Na de verdeling van de kamersleutels gaven sommigen de voorkeur aan een douche, maar de meerderheid (wat had je gedacht) verkozen te starten met de interne reiniging van het afgepeigerde lichaam.
Het meest populaire middel was een lokaal bier uit Watou, Kapitel blond.
De ambiance van deze apero werd plots onderbroken toen onze penningsmeester Eddy recht sprong en
met een van pijn vertrokken gezicht het terras van het hotel verliet: een plotselinge kramp in zijn been die maar niet wilde overgaan.
Een paar minuten stretchen en de aperitief kon voortgezet worden.
Na deze grondige interne reiniging met alcohol en een vlugge douche, was het tijd voor een warme maaltijd met keuze uit stoofvlees en een vispannetje met frieten.
Om 20:00 was er een rustig en ingetogen moment ingelast met de traditionele dagelijkse Last Post.
Tijdens de wandeling achteraf werd er een wedstrijdje “onder de fonteinen wandelen zonder nat te worden” gedaan op de Grote Markt.
Davy was de eerste moedige, gevolgd door Dirk, daarna leek onze voorzitter Geert het verst te komen maar Dirk won de wedstrijd want hij had de bescherming van een kap .
Onze dorst begon stilaan op te komen en sponsors Tom, Raf en Eddy hebben ons getrakteerd in café De Paljas.
Tussen 10:45 en 3:30 trokken alle TGV’ers terug naar het hotel voor een verdiende nachtrust.De ene al in een betere toestand dan de andere.
Er doen geruchten de ronde dat bepaalde mensen de nacht doorgebracht hebben op de grond van de kleine badkamer omdat hun kamergenoot nogal hard snurkte.
Om 09:00, fris gewassen en met een stevig ontbijt achter de kiezen, was iedereen terug fris en monter om aan de terugrit te beginnen. Euhmm, bijna iedereen.
De symptomen gingen van kleine doorbloede ogen, hoofdpijn, misselijkheid, zware maag tot het ergste symptoom: ” ik voel mij nog zat”.
Discretie over de identiteit van deze leden is natuurlijk aangewezen, tot de foto’s en de video’s bekeken worden…
Maar een Dafalgan doet wonderen en we konden vertrekken voor de terugrit voor ons uitgestippeld door wegkapitein Gustaaf.
Tijdens de terugrit waren er 3 lekke banden: Davy, Peter en Tom.
Zondagmorgen was het weer heel goed en tegen de middag was de zon goed aan het branden en had iedereen zin in een frisse pint of een cola te samen met een broodje.
Op 100 m van ons rustplaats viel Roger Bellon samen met Kevin na het te laat opmerken van een signalisatie. Beiden liepen enkele schrammen aan armen en benen op. De fiets van Kenny heeft ook averij opgelopen:
hij kon enkel nog vooraan remmen en schakelen. De rechter shifter was kapot.
Langs deze weg wensen wij hen een snel en volledig herstel!
Om 15:45 zijn we terug aangekomen in Opstal. Vermoeid maar voldaan. Na enig getreuzel aan de bestelwagen, nestelden we ons op het terras bij Marco voor een frisse pint of een frisdrank.
De partners werden opgebeld om onze bagage te komen oppikken want onze benen waren nu wel heel vermoeid na +/- 305 km fietsen.
Aan alle deelnemers: bedankt voor de toffe sfeer, het aangename gezelschap, de goede moppen en de zotte fratsen!
Ook een dikke merci aan onze chauffeur Pierre, onze navigator Hugo en de wegkapiteins Jan, Dirk en Gustaaf!
Nu allemaal goed rusten voor volgende zondag !!
Verslag van Peter De Wolf, waarvoor dank.
ps. foto van de week, den brommer die met pak en zak is gevallen toen hij wilde vertrekken aan het Beukenhof. Andere foto’s volgen nog.